پروردگارم سلام
نمیدونم چرا چیزی که میخوام رو هنوز تجربه نکردم. اما ایمان دارم که تو داری کارهاشو انجام میدی بدون اینکه من ببینم.
ایمان دارم که قراره وارد زندگیم کنی. ایمان دارم که داری شرایط رو محیا می کنی که بهم عطا کنی.
شاید هنوز من لایقش نباشم، شاید نیاز باشه که اول تغییراتی در من بدی که من رو لایقش کنی.
میدونم که دنیای باشکوهی که دارم توش زندگی میکنم دنیای لیاقت هاست. میدونم که اگه کسی لایق نعمتی نباشه و به زور بخواد بگیره یا اون خواسته براش تبدیل به عذاب میشه یا خیلی زود از دستش میده.
من صبورم و به برنامه ریزی تو ایمان دارم. پس تا من رو لایقش نکردی اونو بهم نده. چون من قراره ازش لذت ببرم و سپاسگزار وجودش باشم.
البته که صبر کردن برای انسان آسون نیست. وقتی منتظرم و تلاش می کنم که شدن خواسته م رو احساس کنم، شیطان بی کار نمیشینه. اون مرتب نجواهای خودش رو به ذهنم میفرسته.
شیطان تلاش میکنه که منو متقاعد کنه که لایق اون نیستم.
شیطان تلاش میکنه که توانایی های منو ناچیز جلوه بده.
شیطان تلاش میکنه که شک در دلم ایجاد کنه.
شیطان تلاش میکنه که من رو نا امید کنه.
اون خوب میدونه که اگر بتونه شک ایجاد کنه، میتونه روند خلق رو متوقف کنه. پس همه تلاش خودش رو میکنه. این من هستم که تصمیم میگیرم نجواهای شیطان رو قبول کنم یا با صبر کردن همراه با احساس خوب اجازه بدم خواسته من خلق بشه.
خدایا من رو جزو صابرین قرار بده، نه جزو کسانی که تحمّل می کن. میدونم که اگه تصمیم بگیرم نجواها رو قبول کنم و احساسم رو خراب کنم به گروه تحمّل کننده ها وارد میشم. من میخوام صبر داشته باشم نه تحمّل کنم. میدونم که تو قول دادی که پاداش صبر رو خواهی داد. اما هیچ پاداشی در انتظار تحمّل کننده نیست.
خدایا هر آنچه که لازم هست که من انجام بدم تا لایق رسیدن به خواسته ام بشم بهم بگو، هدایتم کن تا انجامش بدم. من حاضرم تا هر کاری که تو لازم میدونی رو انجام بدم. پس منتظر رسیدن هدایت تو و فهم در دریافت نشانه های تو هستم.
خدایا دوستت دارم، مواظبم باش 🙂
