مناجات 9

خدایا…

اومدم با دلی پر از خواستن، اما آروم… پر از شور، اما تسلیم…
من اومدم به این دنیا که تجربه کنم، بفهمم، رشد کنم و کم‌کم بفهمم تو کی هستی و من کیم.
نه برای اینکه بی‌نقص باشم، برای اینکه در مسیر تو کامل بشم…

خدایا…
بعضی روزا قلبم پر از ایمانه، بعضی وقتا پر از سوال…
گاهی انگار خیلی نزدیکم بهت، یه وقتایی هم گم می‌شم لای صداهای درونم…
اما حتی وقتی گم می‌شم، بازم دنبال توام.
با همون دستی که افتادم، صدات می‌زنم.
با همون نَفَسی که مونده، ازت می‌خوام:
بمون… باهام بمون… هیچ‌وقت تنهام نذار.

خدایا…
بهم صبر بده توی راهی که می‌خوام به مقصد تو ختم بشه.
بهم قدرت بده برای روزای سخت، برای تصمیمای درست، برای نه گفتن به چیزایی که به رشد من کمک نمی‌کنن.
بهم بینش بده تا زیبایی‌هاتو ببینم، حتی وسط دردها…
بهم خرد بده علت ها و نشانه ها رو درک کنم…
و بهم عزت بده، عزتی از جنس نور تو، که هرجا رفتم، نورتو با خودم ببرم…

خدایا…
درهای رزقتو باز کن، اما نه فقط برای پر شدن جیبم… برای پر شدن دلم از آرامش.
بهم کمک کن بخشنده باشم، چون می‌دونم بخشندگی تو حد و مرز نداره و هر چی ببخشم 70 برابرش رو بهم برمیگردونی…
کمکم کن ببخشم… خودمو، دیگرانو، گذشته‌مو…
کمکم کن با هر نفسی که می‌کشم، یه قدم به خودِ واقعی‌م نزدیک‌تر شم.

خدایا…
من کم نمی‌خوام… نه از عشق، نه از رزق، نه از نور.
من بهترین‌ها رو ازت می‌خوام…
چون می‌دونم تو، خدایی هستی که هرچی رو که توی ذهن منه، می‌تونی هزار برابر قشنگ‌ترش رو خلق کنی.

خدایا…
اگه گاهی تو زندگیم مکث می‌کنم، یا گیج می‌شم، یادم بنداز که تو هنوز اینجایی…
تو همون خدای مهربونی هستی که توی تاریک ترین لحظه‌هام دستمو گرفته.
همونی که وقتی از همه بریدم، با یه نشونه‌ی کوچیک آرومم کرد…

خدایا…
ازت می‌خوام هرچی خوبی تو این دنیاست رو نصیبم کنی…
من رو به راهی هدایت کن که فقط به مقصد نمی‌رسه، خود راه هم برام لذّت‌بخش باشه.
و بهم حال خوبی بده…
همونی که از دلِ بودن با تو میاد… از دلِ فهمِ تو، و لمس عشق بی‌نهایتت.

خدایا…
من بنده‌ی توام و به این بندگی افتخار می‌کنم.
دستم رو ول نکن… که جز تو هیچ‌کس رو ندارم.

خدایا دوستت دارم، مواظبم باش 🙂